یهو یاد این شعره افتاد:
"...دارم یخ میزنم بی تو تا فرصت هست آخه برگرد
تو این سرمای تنهایی نمیشه حفظ ظاهر کرد
جای خالی تو داره همه دنیامو می گیره
بی تو آسون ترین کارا واسم سخت و نفس گیره
بی تو هم صحبت شب هام همین چاردونه دیواره
بی تو این سقف هم سقف نیست
ازش دلتنگی می باره..."